Bağlıyorken kalbe yangın yükleri
Çağlamış mecliste, hicran kökleri

Yankılar hüzzam yakarken neyle hep
Damlamış kor, ağlıyordum meyle hep

Sâkiler mâtemle dökmüş iksiri
Nağmeler hüzzamla yakmış iksiri

Doğ güneş, aç aşkla mevsim sayfası
Sar ateş, aç meşkle iklim sayfası

Kor yürek hiç sağmasın yağmurları
Kor gözüm, hiç yığmasın yağmurları

Korkusuz akşam, akıtsın hep kızıl
Dermanımsın sen ufuklar, aşkı kıl

Aşkla ten tütmezse, doğmaz gönle yâr
Meşkte meşk olmazsa, sığmaz gönle yâr

Can yanarken, ilham aldım Bâki ‘den
Dil kururken, bâde aldım sâkiden

Közledim hep kor güneşler durmadan
Besledim aşk, zor saatler kurmadan

Bâki sızmış gönle, derman tüttürür
Kalbi süzmüş, dilde bülbül öttürür

Pembe güller, nazla çiyleşmişti hep
Korlu bülbül, gülle söylemişti hep

Yandı ten Pervâne, çiğlık atma sen
Çağlıyorken kalbe, hüsran katma sen

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

- . - - / - . - - / - . - /