1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
987
Okunma
geceler bir alışkanlık bende
ayın iz düşümü düşer gönlüme
kalbim bir kenara bırakır beni
karanlıklar aldatır gökyüzünü
sokakların kıyılarına vurur sessiz adımlar
bir sese bakar paslanmış olan demir parmaklıklar
yalnızlık sarmış gece ile denizi
gün çoktan bitmiş
zifiri aydınlık var güneşin geldiği yönde
bir de sen varsın göğün en uzak köşesinde
aşk adına yazılan kelimeler
bugün serbest kaldı bende
sana gelsin sevgili
gökyüzünde süzülen bir martı gibi
yedi kat üzerindedir sema
koyu maviye gizlenmiş
adı aşk denilen damla
düşer her yağmurda toprağa
dokunur rüzgar ile saçlarına
huzur verir bir gece sefasında
göğün yedi katına
uzanıp tutmak istesende tutamazsın
alıp raflara kaldıramazsın
içerindedir, bunu ancak görünce anlarsın
ve sevgili...seni gördüğümden beri
gölgelere karışır
bilirim içerimdeki
ayın son hali...
Cevap Yaz