Hüznü dalgalandırıp da kalemimden
Düşürdüm mısralara gönlümü.
Çıldırdı kalemim,
Depreşti yaram,
Dizginleyemez oldum.
Kaybettim hakimiyetini gönül köşkümün.
Askıda kalan umutlarım, "AH" çekişlere eklendi.
Kısırlaşan duygularım önünü göremedi.
Suyu çekilmiş kuyu gibi,
Çekildi kanım damarlarımdan.
Kan kaybetmekteyim,
Can çekişmekteyim.
Işığa uzak,
Yeşile hasret,
Bir cana muhtaç,
Hasta sessizliğindeyim.
Beklemedeyim.
Doktorlara kızmıyorum,
Kızamıyorum ki.
Bu yara başka yara.
Eczanelerde yok diyorlar,
Git başka yerde ara.
Ama yoksun.
Hep olduğun gibisin,
Olmayanımsın,
Arayınca bulamadığım,
Kocaman bir yok..!
Varsın eller gülsün halime,
Acısınlar,
Kınasınlar,
Kına yaksınlar.
Gönül bahçeme hüzün yağarken,
Onlar hiç olmadılar zaten yanımda.
Bir ben vardım,birde yalnızlığım.
Senin yokluğunda ben hep olduğum gibiydim.

Şimdi zamanıdır,anlaşılıyor kartanlıktan
Bu sessizlik pek hayra alamet değil.
Gidici miyim yoksa?
Göremeden mi seni?
Bu kadar kolay mı?
Ah, ah..!
Son nefesimde ne çok isterdim seni yanımda.
Beni koyup gitme dercesine gözlerime bakmanı,
Üzerime kapanıp,boynuma sarılmanı,
"Seviyorum seni" demelerini...

Ya gülüm, işte bendeki sen...
Sen yine de bakma gönül sızıma,
Hiç aldırış etmedin ki zaten gözyaşıma.
Vasiyetimdir;
Vuslata eremeyen aşıklar gibi,
"Sevdi de öldü" yazsınlar mezar taşıma.




Mümin DÜZENLİ ile BirGecevakti
www.radyokaradeniz.net