Çok zor değildi oysa asûmanda bir seda,
Îcazlara sığınıp susuyorum bak yine.
Bildiğim gerçekleri terk eyledi her nîda,
Sessizliği içime kusuyorum bak yine.

Şahikalardan uçup konabilsem gönlüne,
Hapsolsam kafesine müebbet yemiş gibi,
Zillete gebe kalıp yüzüm dönsem yönüne ,
Tövbe etsem dünyaya vuslata ermiş gibi.

Ayıplasa da beni bütün Zevât-ı Kiram
Yalın ayak yürürüm dikenli yollarında.
Aslıma rücû eder senden gelen her îkram,
Naîl olup can versem ben senin kollarında.

Gölgelenip zîyanda ürkek bir şikâr gibi,
Razı gelip kadere, teslimim gözlerine.
Muzdariplik ömrüme sunulmuş bir kâr gibi,
Çıkmam için kuyudan muhtacım sözlerine.

Dildeşinden ayrının dilsiz kalır nağmesi,
Susuşları yapışır yorulmuş nefesine,
Leblerinde kalmazken kavuşmak esamesi,
Sığınır kelimeler, virane kafesine.

Şu bî çare yüreğim, geçemedi Sıratı
Baharları ömrüme bir türlü deremedim.
Hiç görmedin sürünün içindeki Kıratı,
Bize dair olanı yoluna seremedim.

Sabah çok uzak bana sis çöken gecelerde,
Gireceğim mezarı elimle kazdım yine.
Kirpiğimden süzülen ıslanmış hecelerde,
Yitirilmiş bir aşka hüsranı yazdım yine.