Yadırgama yerini en iyi sen bilirsin,
Çok sevdiğin bu kalbin kanatanı sen oldun.
İster duy ister duyma yine de sen bilirsin,
Dünyamı yıkmak için can atanı sen oldun.

Döktüğüm alın teri tüketti tüm bezleri,
Bu yüzden gözyaşlarım yol oldu hep yüzümde.
Yıktın gönül tahtımı bir değil çok kezleri,
Bende olan değerin kalmadı hiç gözümde.

El açtığım duamdın her dem Hay’ıma düşen,
Ruhuma şans sanmıştım meğer şanssızlığıymış.
Nereden bilecektim şimdi payıma düşen,
Sevgisiz bir hayatın cesur yalnızlığıymış.

Nedamet kalemiyle kara çaldın alnıma,
İliklerime kadar işledi ayazlarım.
Dilerim Sen gibisi denk gelmesin yanıma,
Leyla değildin ama kışa döndü yazlarım.

Ümidi boğazladım talihime düşmanım,
Katlime ferman haktır artık eli kanlıyım.
Sevdiğim için seni fazlasıyla pişmanım,
Tanımadıysan beni böyle delikanlıyım.