2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1047
Okunma
Elim bazen unutuyor el olduğunu
Uzanıyor göğü tutayım diye
Dağın iki yanından
Akan iki ırmağı
Tutup örmek istiyor
Saçların niyetine
Seni dağlar kadar özledim.
Gözlerin iki ak nilüfer gibi
Yüzünün göl güzelliğinde
Acemi bir kayıkçı parmak uçlarım
O iki nilüferin orta yerinde
Boğuldu boğulacak dokunuşlarım
Seni sular kadar özledim.
Kalbim bazen unutuyor kalp olduğunu
Sana yer açmak için
İçindeki evreni
Yığıyor bir köşeye
Yollara sırt dönüyor
Kentlerden vazgeçiyor
Göğsümün kafesinden
Kendine kanat yapıyor
Seni gökler kadar özledim.
Barış Çelimli
Cevap Yaz