MAPUSHANEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın O anlattı.
Anlattıkça ağladı. Ağladıkça ayrıntılar sayfamda saklandı. .... Mapushaneye güneş küsünce Sabahlar da uzaklaşıyor Gün kaçıyor geceden Hiç doğmayacakmış gibi Bir daha gelmeyecekmiş de Veda etmeyi de istemezmiş sanki Nazlanmayı da beceremiyor hani Tıpkı sevgili gibi Mapushaneye sabah gecikince Merak da etmiyor insan Ya geleceğini bildiğimden Ya da gelince bir şey değişmeyeceğinden Dört duvara bakışım aynı Duvarın bana bakışı da Pencerem de yok ki bileyim Dışarısı bıraktığım gibi mi Kahvaltı da aynı bak Dün ne yediysem Yarın ne yemeyeceksem Tıpkı diğer sabahlar gibi Mapushaneye öğle düşünce Bitsin istiyorum bir an önce Ben geçsin dedikçe o uzuyor Bana inat biraz da Pişmanlıklarım artsın Yüreğim yansın Özlemim katranlaşsın Bedenimin olduğu yere ruhumu da alıp Hayallerim duvarın ben tarafında kalsın Bu öğle vakitlerinde zaman akmıyor Sonra bir ses duyuluyor Öğle yemeğinin gelişi Dünkünün bir benzeri Yarınkinin az değişiği Tıpkı diğer öğlenler gibi Mapushaneye akşam hoş gelince Bir gün daha bitiyor Özgürlüğe bir adım daha yaklaştım Annem haklıymış galiba Sayılı gün çabuk geçermiş Nasıl da alıştım Hiç dışarıda yaşamamışım Hiç koşup oynamamışım Denizi görmeden kokusunu bilmeden Sevgilinin gözlerine değmeden Yağmurun toprakla buluşmasına tanıklık etmeden Karda buzda kayıp düşmeden Küçük bir çocuktan makas almadan Mevsimlerin dönüşünü fark etmeden Yaşamışım… Hasret en çok karanlıkta görülüyor Yine o ses duyuluyor Akşam yemeğinin gelişi Dünkünün çok benzeri Yarınkinin az farklısı Tıpkı diğer akşamlar gibi Mapushaneye gece çökünce Kendimden başka dostum olmuyor Şöyle bol köpüklü bir kahve Olmadı ince bellide demli bir çay Sigarama yarenlik etse Bir tarafta ben Diğer tarafta yine ben Sıkıldım kendimden Kalemim de tam bitmeden Kantine sipariş vermeli Öyle ya! Yazacak aynı günlerim çok Hele bir çıkayım da Konuşmayı unutmazsam Anlatırım sevgili Özden HORAN |
sokakta
bir aşka dahi tutuklu kalmak
can yakarken,
nasıl dayanılır dört küflü duvar arasında yıllara...