Doğru yolun ne olduğunu bilmezken
Yanlış yola girdiğini nasıl anlar insan


Seçimlerinin mecburiyetine sığınırken
Seçmediklerinin sonuçlarını nasıl bilecek insan


Sevinçlerine kalbinin köşesinde yer bulurken
Hüzünlerini ayağının altında nasıl ezer insan


Doğumla birlikte ölüme yol alırken
Gülmeyi unutmayı nasıl ciddiye alır insan


Hayatın ta kendisi an’larda saklıyken
Geçmişin ateşiyle nasıl kavrulur insan


Yaşamı yarınlara ertelemeyi alışkanlığa dönüştürürken
Musalla taşında pişmanlığını kime duyuracak insan


Her nefes için şükretmek lâzımken
Dünyaya geldiğine nasıl isyan eder insan


Kendi hayatı öylesine dokunulmazken
Başkasının canını almayı nasıl becerir insan


Bir yudum barışı öteki çocuğa çok görürken
Kendi çocuğunun yüzüne nasıl bakacak insan


Parayla pulla sevdayı satın alırken
Gerçek aşkın gelişini nasıl kutlayacak insan


Topu topu yirmi dokuz harf varken
Aşkı özlemeyi nasıl yazacak insan


Sevdiklerine bağlı kalmak en büyük elzemken
Bağımlılığa demir atmayı nasıl hak eder insan


Yalandan dolandan bir hayat kurarken
Kendine hakikati nasıl itiraf eder insan


Anlamayı değil anlaşılmayı tercih ederken
Üşengeç cümlelerin ardına nasıl saklanır insan


Karanlıktan aydınlığa, geceden sabaha çıkış mümkünken
Sabırsız sitemlerle nasıl zehrolur insan


Başkalarına kızıp kendini aklamak kolayken
Pimi çekili haykırmaları nasıl sarf eder insan


Dehşetiyle yürek yakarken
Görkemiyle yürek yıkayan
Yine insan




Özden HORAN
2008-EDİRNE