ÇITLIK ÇİÇEKLERİ AÇIYORKEN GEL

( BEŞ ÇAYI)

Döküldü yapraklar kış geldi çattı
Sokaktan çöpçüler geçiyorken gel
Sobalar kuruldu bacalar tüttü
Bir akşam beş çayı içiyorken gel

Ayvalar sarardı, kızardı narlar
Dağların başına düştü ilk karlar
Hasret çıngısıyla yüreğim harlar
Aşkımız kıvılcım saçıyorken gel

Karanlık çöküp de gece olunca
Usulca anılar kapı çalınca
Hayalin karşıma çıkıp gelince
Sensiz uykularım kaçıyorken gel

Soldu mimozalar, söndü haleler
Güllerin dalına yağdı jaleler
Mor kasımpatılar, sarı laleler
Çıtlık çiçekleri açıyorken gel

Karşıki dağlara bakar dururum
Gözlerimden yaşlar döker dururum
Sabır tespihini çeker dururum
Leylekler yuvadan uçuyorken gel

Hicran sarmaşığı dal dal uzarken
Açtığın yaralar onmaz azarken
Ayrılık bağrıma mezar kazarken
Aşkımıza ıskat biçiyorken gel

Ayrılık ateşten kor imiş meğer
Hasret yıkılmaz bir sur imiş meğer
Nurgül’üm kavuşmak zor imiş meğer
Sevda kervanları göçüyorken gel.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ