Bir sigara sensizlikle baş etmeye çalışıyor.
Çaresizce iğrenç dumanı havaya karışıyor.
İhtiva ettikleri yanıp giderken,
Anlıyorum ki, benden kalanlardan kaçıyor.

Bir çakmakla dünyaları birleştirebilirim.
Ateşin gövdesinde senden kaçabilirim.
Belki şu sigarayı biraz daha içersem,
Azıcık daha ölür, senden uzaklaşabilirim.

Ölemedim velhasıl, lanet duman işe yaramadı.
Bir tarafım öldü, diğer yanım ise hiç yaşamadı.
Ölüm, taraf seçmez aşkına tabi lakin;
Benden bir şeyler arta kaldı, yüreğin saklamadı.

Sadece kan dolmakla mükellef, niye saklasın?
Böyle çirkin bir yaratığı neye hizmet paklasın?
Fani değilmiş gibi atar durur göğsünde,
O görür benim sevdamı, niye gözleri olmasın?

Gördüklerim bana yeter, seninkiler sende kalsın.
Biraz merhamete tamah eden beni kalbine alsın
Ruhu merhameti görmeyenle ne işim var ki?
Bir acı filizlensin, beni cehennemine mıhlasın.

Kıyılar kızıl olsa, senin saçların umursamaz.
Ne kadar acılar görse de o, kılı kıpırdamaz.
Acı çeken bir benim onun nezdinde lakin,
O, başkalarının acılarını görüp de yanamaz.

Şiir yazıyoruz işte, nasıl daha beter olalım?
Kalemimin ucunda hep beraber mi kalalım?
Yoksa ondan da korkup kaçar mısın heyhat,
Bir sigaraya dolalım, hep beraber yanalım.