0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
20
Okunma
Bir Türkü Kaldı Ardından
Bir ses vardı, taşın içini yarar,
Karanlık gecede halkı uyandırır.
Sürgün kokar her hecesi,
Her notası memleket yarasıdır.
Bağlaması dertli bir ülke gibiydi,
Telinde işçi, telinde mapus.
Bir türkü söylerdi,
Dağlar susar, meydanlar konuşurdu.
Yalnızlığa mahkûm ettiler sesini,
Ama susturamadılar sözü.
Bir şarkı girdi mi bir eve,
Duvarlar bile isyanı öğrenirdi.
Gitti…
Ama bir adam gitmedi aslında.
Bir yanımız eksildi,
Bir yanımız hâlâ “Ağladıkça” büyür.
Şimdi her ezilenin dilinde o,
Her yoksul sofrada bir mısra.
Ahmet Kaya ölmez,
Çünkü türkü ölmez,
Çünkü halk unutmaz.
