Hazan yaprakları gibi,
Sararmış solmuştur hatıralar.
Mavi silinmiş,yeşil firaridir ,
Bir yalnızlık senfonisidir,
gece yarısı kulaklarında çalan,
Umuttur hep yeniden başlayan
Esen her rüzgarda ,
her çalınmayışında kapının,
Bir sonrakine ertelenen.
unutulmuşluklar sofrasında .
Cevap Yaz