En çok gülüşünü özleyeceğim
Bir de Saçına sinen
O leylak kokusunu..

Üzülme sakın
Nereye gidersem gideyim
Nerde olursam olayım..
Seni bekliyeceğim..
Sil düşüncelerinden
Bu ayrılık korkusunu....

Yemek geldi az önce
Doyurmadan olmaz dediler
Sıcak kuru fasulye, üç dilim ekmek
Bir bardak da su verdiler..

Belli, emek işi
Cezaevi aşçısı
Söyledi
Benim için
Karşı manavdan yapmış
Alış verişi...

Birde gömlek, ütülü temiz
Kolları fazla uzun, yakasız
Güldüm!
İçinde çok komik duracak cüssemiz...

Beyaz,
Hani kefen misali
Boynumda urgan verdiğim poz
Deniz’in son hali....

Onca gittik ya ölümün üstüne
Pas vermedi namussuz,
Adam gibi ölemedik ona yanarım..

Şimdi en ’sen’ zamanımda
Çağırır beni
İrkilerek kalkar yaşamaktan
Seni sevmek yanım.....

Telaş etme
Ölmek kolay iş
Zor olan yaşamaktı sevdiğim
Bir yerden başlamaktı, direnmekti,
Karşı çıkmaktı
Artık zor olan..Sana söylediğim...

En çok...
Bu heyecanı özleyeceğim
Hani kaldırım köşesinden dönüp
Gözlerinle gözlerime baktığın o an var ya
O şaşkınlık an’ı
Sonra beni benden alıp
Sana mıhlayan gülüşün...
Sustum..Sanırım şimdi
Gitmek zamanı.........

Ağlamak yok
Boyun eğmek sakın ha
Arada bir gecenin kuytusunda
Pencerene ismimi yaz..

Bu aklımda son kalışın,
Son duruşun yüreğimde
Ve kirpiklerimde son ıslanışın...

Şimdi
Kaldır başını gökyüzüne
Erdemi yansıtmalı
Direnmeye yaslanmalı
Daha bir ben durmalı görünüşün..

Seç bir yıldız başının üzerinden

Seni...
Seni...
Seni...

Sevdiğimi düşün.............