Ben ki
Gecenin bağrına saklanmış bir yıldızım,
Ne görünenim
Ne duyulanım,
Ne bilinenim:
Ama her parlayışımda
Semâdan sana duâlar taşır,
Bir zerre nur olur,
Rahmetin okyanusuna düşerim..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Ben ki
Sönmüş kandilin son kıvılcımı,
Titreyen, ama sönmeyen bir ümîdim.
Küllerimden doğmayı bekleyen
Bir mecnûnun ben.
Her yara ile yeniden filizlenir,
Her hicranla yeniden kök salar,
Her acıyla aşkı daha çok öğrenirim..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Ben ki
Metrûk tekkelerin duvarlarında yankılanan
Bir ney sesiyim.
Taşların rutubetine sinmiş,
Zincirlere vurulmuş bir teslimiyetim.
Her nefesimde seni çağırır,
Her susuşumda seni saklar,
Her kıvrımımda adını ilmek ilmek işlerim..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Ben ki
Yakûb’un gözlerinde kaybolmuş bir ümîdim.
Her damla gözyaşında bir kavuşma taşırım.
Ama sâbırla susarım,
Ama rızâ ile beklerim.
Bilirim ki gözyaşı da bir secdedir,
Sâbır bir ibadettir,
Beklemek vuslata giden yolun ta kendisidir..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Ben ki
Aşkın gamzesinde gizlenen,
Bütün hicranları göğüsleyen
Bir abdâlın kırık kâlbiyim.
Ama yine de aşkı söylerim,
Yine de Allah’ı zikrederim.
Çünkü aşk, derin yaraların şifâsıdır..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Benim bütün gurbetim
Senin gözlerinde vatan bulur.
Benim bütün sükûtum
Senin nefesinde kelâma dönüşür.
Benim bütün yangınım
Senin tebessümünde suya kanar.
Benim bütün cân kırıklığım
Senin ellerinde güle döner..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Ben ki
Çölde kendini arayan bir dervişim;
Ayak izlerim kumlarda kaybolsa da
Kâlbimin izleri göğe yükselir.
Her adımımda bir duâ,
Her sükütumda bir sır saklıdır,
Her nefesim seninle doludur.

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana.

Benim her gözyaşım
Senin adına yazılır;
Her yanışım
Senin kapında sönmeye yüz tutar;
Senin adınla kelâma dönüşür..

Ahh Hâver
Sen
Yeter ki bir semâ kapısı ol bana . . .

Liyakat -