Şimdi derûnumda yankılanan sessiz çığlıkları
Sarıp sarmalıyorum, Azelyâ.

Bir sızı ki, adını sen koydun;
Her hecesinde aşkın nişânı var.
Nice geceler boyu sâbrın terzisiyle ilmek ilmek ördüm adını,
Tevekkül ettim,
Boynumu bükmedim;
Sükûtla, teslimiyetle bekledim seni Azelyâ.

Gönlümün en derin kuyularında,
Yâr olan Yâr’dır dedim
Lâkin kimseler duymadı.
Sır oldum,
Giz oldum,
Gözyaşında nûr oldum,
Her secdeye vardığımda seni andım,
Seni sordum Râbbime.

Açtım kâlbimin en mahrem penceresini,
Her acıyı hayra,
Her hicrânı hikmete yordum.
Zirâ öğrendim ki;
Birisi var, abes iş yapmaz,
Kâlbimin en tenha âh’ını bile işiten bir Kudret var...

O birisi ki;
El-Kâbîr
El-Lâtîf
El-Vedûd
Ve sen Azelyâ,
Sanki O’nun kâlbime yazdığı gizli bir duâydın.

Bazen bir şebnem gibi düştün içime,
Bazen de tufân olup aktın ömrümün harabına.

Ey gönlümün mihveri,
Seninle tanıdım acziyetin ne büyük bir güç olduğunu.
Seninle anladım ki aşk, susarak da konuşabilir,
Ve vuslat, en çok ayrılıktan doğar,
En çok ayrılıkta derinleşir.

Ben seni, sadece görmek için değil,
Hakk’ı hissetmek için sevdim.
Senin her tebessümünde bir sır çözüldü,
Her sessizliğinde bir âyet yankılandı içimde.

Dert ettim, döktüm gözyaşıyla;
Her damla bir zikir,
Her iç geçişim bir yakarıştı.
Niyâz ettim Azelyâ
Ey bu yerlerin Hâkimi
Senin bahtına düştüm, seni arıyorum,
Sana sığındım;
Senden başka kimsem yok dedim..

Ve sonra..
Tüy gibi hafifledim,
İnşirâh buldum kâlbimin dar geçitlerinde.
Hasbünallahu ve Ni’mel Vekîl sırrı ile
Çözülmez dediğim düğümler çözüldü birer birer, Azelyâ..

Bil ki, o an en çok sana yaklaştım,
Ama asıl yaklaştığım O’nun rahmetiydi,
Çünkü aşk, bir kulun başka bir kulda Hakk’ı aramasıdır.
Ve ben seni sevince,
Râbbime daha çok inandım.

Artık biliyorum,
Aşk, kul ile Hakk arasında açılan sır kapısıdır.
Ve sen Azelyâ,
O kapının eşiğinde bekleyen bir duâydın,
Ben her duâda seni,
Her secdede kendimi buldum.

Elhamdülillah..
Aşkı veren O,
Sâbrı öğreten yine O’dur.
Ve vuslat,
O’nun dilemesiyledir...

Ey Azelyâ,
Adınla açıldı içimin semâsı,
Ve ben sana tutunarak Hakk’a yürüdüm.
Ne sen bende tükendin,
Ne ben senden geçtim.
Biz, aşkın sırrında buluştuk Azelyâ.

Ah Azelyâ,
Kâlbime düşen zârif sızı,
Kaderime kazınan en güzel izsin ...

Liyakat -