İmtihan; ham meyveyi kızgın ateşle değil,
Rahmetin güneşiyle olgunlaştıran ilâhî bir dokunuştur.
Rabbim, bizi ateşin kavurmasıyla değil,
Hikmetinin sıcaklığında pişirir, inceltir, büyütür.

Kirlenmek insanın nefesine karışan bir gölge kadar kolaydır;
Fakat tövbe, geceye meydan okuyan bir kandil gibi
Karanlığın içinden cesaretle yürüyene ışık olur.
Günah kapı kapatır; tövbe tek kapıyı ardına kadar açar.

Dua kalpte doğan narin bir kuştur;
Dilinden kanatlanır, göklere yükselir,
Sonunda Rahmet Sahibi’nin kıyısına konar.
Bir serçenin yuvasına döner gibi huzura döner.

Bir çocuğun avuçlarını korkuyla değil,
Paylaşmanın bereketiyle doldurun;
Çünkü veren el, toprağa ekilen tohuma benzer—
Kendini eksiltirken bile çoğalır, güzelleşir, yeşerir.

Dua; dert dökmek değildir yalnızca…
Kalbin, şifanın tek sahibinin Allah olduğunu
Hatırladığı en berrak andır aslında.
Yara susar, dua konuşur.

Gerilen yay acıtır sanırsın;
Oysa kader seni daha uzağa taşımak için
Seni sabırla gerer, dikkatle çeker,
Doğru ana saklar, doğru hedefe yollar.

Ömür uzun bir yolculuktur;
Varacağın son durakta ardında bıraktığın şey
Sözlerin değil, dokunduğun kalplerin izidir.
O izleri kırık değil, temiz bırak ki,
Adın bir dua gibi anılsın zamanın rüzgârında.

Sevgi; yüzün suretinde değil,
Ruhun penceresinde saklıdır.
Gözlerin göremediğini gönül görürse,
Sevgi gerçek olur, kök salar, çiçeklenir.

Gölün yüzü her zaman parlaktır;
Fakat biri içilir, biri yakar.
Hayatın da suyu böyledir—
Berraklık görüntüdedir, hakikat tadındadır.

Ruhun ilacı her devirde Kur’ân’dır;
Zaman eskir, ömür solar, dünya değişir
Ama onun şifası kıyamete kadar taze kalır.
Yaraya merhem, kalbe sığınak olur.

İnsan; boş avucunda sabrıyla,
Dolu avucunda edebiyle tanınır.
Gerçek kimlik; yoklukta da varlıkta da
Aynı duruşu koruyabilendir.

Sen duvara bakıp yol yok sanırsın;
Allah bir nefeste kapı açar.
Kul “imkânsız” der,
Rab “Ol!” der…
Ve olur.

Haram, altın parıltısına benzeyen bir zehir gibidir;
Nefis onu bal zanneder, el uzanır, gönül yanar.
Gerçek tat, helalin berraklığında saklıdır.
Göz boyar günah, ama ruhu acıtır.

© Fatih Bilen | Tüm telif hakları saklıdır./dile gelmeyen cümleler