Ne Aradığını Bilmeyen Biriydin

Yüreğim sana adandı,
ama sen rüzgâr olup uçtun.

Yollarımı sana açtım,
sen kapıyı kilitledin;
şimdi yalnızlıkla yürüyorum.

Kalbimi çiçek bahçesi yaptım,
sen fırtına olup hepsini savurdun;
geriye yalnız toprak kaldı.

Senin için deniz oldum,
dalgaların arasında kayboldum;
şimdi kıyıda yalnız bir taş kaldı.

Yıldızları sana verdim,
sen geceyi kararttın;
karanlıkta kendi ışığımı arıyorum.

Kalbimi açtım sana,
sen kilidi bastın;
geriye çığlıklarla dolu bir sessizlik kaldı.

Dünyamı sana açtım,
sen adım atmadan gittin;
geriye boş bir ev kaldı.

Renk körlüğüm vardı;
doğru insanı hep yanlış sevdim.

Sana verdiğim renkler soldu,
geriye gri bir yalnızlık kaldı.

Seni tüm renklerle sevdim;
sen griyi seçtin;
biraz siyah, biraz beyaz…
sadece renklerde kendini arayan biriydin.

dilegelmeyencümleler/© Fatih Bilen | Tüm telif hakları saklıdır.