Ne yazdadır ne kıştadır mevsimi,
Bir dert var ki hüzünledir esimi,
Kime sorsan, çoktan bitmiş taksimi,
Bu dünyada safa süren görülmez,
Gözün yaşı ağlayana sorulmaz.

Taşıdıkça büyüyen bir yaradır,
Rengi desen, karadan da karadır,
İçten içe duyulmayan naradır,
Nerden gelir, nere gider yorulmaz,
Keder ile çağlayana sorulmaz.

Şu dünyada altı üste çevirir,
En güçlüyü künde eder devirir,
Has bahçeyi susuz çöle çevirir,
Dergâhında bir nefeslik durulmaz,
Acıları dağlayana sorulmaz.

Taştan oku yüreğinde kırılır,
Hayallerin kanadından vurulur,
İçerinde sanki yanan kor olur,
Gecesinin güzdüzüne varılmaz,
Derdi derde bağlayana sorulmaz.

Derman soran ne evvel ne ahirdir,
Hayatından bıktırmakta mahirdir,
Ruha sinen zembereği zehirdir,
Geç kalınca panzehiri vurulmaz.
Düğümleri ağlayana sorulmaz.

18.11.2025
Kudret Merttürk- Berlin