Sayısız kusurlu
Zamanlardan geçiyorum,

Ve müthiş derecede
Öfkeliyim,

Çünkü

Düşünce dünyasına
Yakın olmanın acısını
Çekiyorum.

O kaybedilmiş
Zamanlarımla birlikte,

Tadına vararak
Yaşadığım,
Güzel anlarım
Hiç olmadı.

Yani parası var,
Zamanı yok gibi,

Özel terzilerden giyinip
Cebini doldurarak
Hava atma lüksüne
Asla erişemedim.

Soylu ve kendini
Bulunmaz Hint
Kumaşı zannedenlerin,

O sahte bedenlerine
Bakıp, bakıp imrenmedim.

En insanca ve
En gerçekçi tavırlarımla
Yaşadım.

Zamanın kurnazlığına
Aldanmadan.

Arzularımı kemiren
Bütün ısrarları
Hep geri çevirdim.

Yani ben
Kendini duyumsayan
Bir adam olmanın
Ayrıcalıklarını yaşadım.

Kaba ve çirkin
İnsanların o rezil
Küçük dünyalarına,

Merak duymadan
Ve kapılmadan

Ölçüsüz bencil ruhlardan arınmıs
Garip kandırmacalardan uzak

Kaygısız gururlanmaların,
Aşığı olmuş
Bir dünya adamıyım.

Tutkunlarına eğilimli
Fırsat abidesi,
Beyni kireclenmiş olan
İnsancıklara inat....

Nevzat TAŞKIRAN