2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
91
Okunma
Yorgunum duvarlara sinmiş sessizlikten
Hüzünlerin boğduğu yalnızlıktan
Yorgunum umut diye tutunduğum hayallerin kırılışından
İçime akıttığım gözyaşlarımdan
Yorgunum gün doğarken bile süren karanlıktan
Gecenin tenhasında kaybolduğum yollardan
Yorgunum dost bildiklerimin arkasızlığından
Kalbimdeki yaraların kanatılışından
Yorgunum sessiz fısıltıların kulağımı delen bağırışından
Suskunluğuma mahkûm edilen çığlığımdan
Yorgunum avuçlarımda eriyen dualardan
Yükü ağırlaşan iç çekişlerimden
Yorgunum bir türlü sönmeyen özlemden
Hep bir umutla beklemekten
Yorgunluğumun bile yorulduğu demlerdeyim
Öyle işte... çok yorgunum .
Nejla Turan
5.0
100% (1)