5
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
147
Okunma
Bir gün sessizlik gelir,
Ne bir sitem kalır dudakta,
Ne de adını çağıran bir yankı.
Sadece bir sandalye eksik masada,
Bir bakış unutulur,
Bir nefes yarım kalır.
Aşkın sonu,
Bir mevsimin bitişi gibidir
Ağaç hâlâ ayaktadır,
Ama yapraklar çoktan gitmiştir.
Hiçbir şey yıkılmaz gürültüyle,
Sadece yavaşça dağılır içten içe.
Bir zamanlar “biz” dediğimiz yerde,
Şimdi sadece “ben” yankılanır,
Kelimeler, birbirini bulamaz artık.
Ve anlarız
Sevda, her zaman ölmez
Bazen sadece gider...
5.0
100% (10)
Cevap Yaz