Bir düş tabancasına meylediyorum
İntihar öncesi düşlerle
Biriktiriyorum kırık kemiklerimi
İmgelerde sağalttığım yürek mevsimim
Depreşen bir kırgınlık ve öfke öncesi
Semiren sözcüklerde bir var olup bir yok oluyorum.

Düşümdün sen:
Düşünmeden geçmeyen günüm ve ben.
Üzünç misali kırıklarla melankoli batağında
Tüneyen bir ardıç kuşu
Seyrüseferi ömrün
Göğe tırmanan pençelerinde ölümün
Koyudan aydınlığa geçişi gözlerinin
Ne siyahın öncesi vardı
Ne kamikaze güncemde
Topa tutan kimse neferi olduğum sözcüklerin.

Kayramda saklıydım bir ömür
Köhne limanlarda göçebe hayatı süren
Gemiler gibi
Hala dümenini terk etmeyen kaptanıydım hem.
Hüzün mevsiminde
Kırağı çalan şiirlerimle restleştim
Kimlik derdinde olmayan bir faniden yana
Teselli bulduğum aşk ve hayallerim
Elbet kendime yettiğim kadar
Yetebilseydim keşke evrene
Yozlaşan kalabalıklara asla karışamadım ben
Sensizliğe kanat açan hurafelerde
Kanımı emen bir yarasa adeta
Yolsuz kaldığım da değil
Yersiz yurtsuz kaldığım hiç değil.
Sadece, sadece…

Devamı yok bu sevginin
Usulen sevenlere de asla gıpta etmedim.
Bir tefekkür
Bir hüznün meali
Gülümsemeyi beceren haylaz bir çocuk gibi
Sevinmekse bir gülüşüne
Ağlatan diyarlarda yolculuk yaptığım
Bir gövde gösterisiymiş meğer hayatlar,
Mintanım temiz
Kimi zaman tabi olduğum gölgeler
Nasıl nasıl da tekinsiz.

Bir bardak suda kopan fırtına da değildi hani
Kıyamet öncesi
Önderliğini yapan iblise verip veriştirdiğim
Ateş saçan gözlerinde nefretin
Sevgi, diye diye serildiğim sözcüklerim
Hakkını ödeyemeyeceğim kadar temkinliyim de artık
Ne atıl bir düşüm;
Ne atığı evrenin
Asla da yer bulamaz dolaylarımda.
Gökte semiren umudum ve hayalim
Zannımca yer değiştirdim ben bilinmezle
Bilindik ne varsa
Varsın olmasın artık kimselerin umurunda.
Sözcüklerim Hak kapısında kabul bulsun yeter ki
Hani olur da uğrarsın bunca telaşın arasında
Sevgimle, dualarımla uğurladığım bir kehanetmiş meğer
Sevmekle inanmak arasında geçit vermeyen
Tek gerçek ki
Varlığıma delalettir bunca heyecan ve coşku.

Bazen sessizliğimle kalıbımı bastığım
Nasıl ki ben biriciksem şu kâinatın nazarında
Varsın çeksinler ipimi darağacında
Yandığım kadar gerçeğim
İçimde sürüklenen bir sal misali
Uzağındayım artık hayatın
Hem de hiç olmadığı kadar yalnız
Sözcüklerim eksiksiz bir sevda masalı
Elbet eşlik eden her niyazın solgun tek çiçeği
Yaşaran, yeşeren cennet bahçesine
Buyur edileceğim günün özlemi belki de
Beni yakın tutan yüreğimin tek sağdıcına…