0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
33
Okunma
Şehir bütün gürültüsünü keserken,
Yalnızlık, pencereden içeri süzülürken bile,
Ben seni düşünmenin sıcaklığında ısınıyorum.
Sanki bütün o karanlık sokaklar,
Sadece senin hayalinle aydınlanıyor.
Bu aşk, aceleci bir yıldırım değil;
Gecenin göğsüne yavaşça işleyen, sakin bir ay ışığı.
Seninle kurduğumuz bu dünya,
Dışarıdaki kaostan tamamen izole.
Burada, kelimeler bile fısıltıyla konuşur,
Çünkü yüksek sesle söylenen her şeyin,
Değerini yitireceğini biliriz.
Senin tenin, benim için en güvenli liman.
Senin sesin, bütün kaybolmuşluğumu toplayan bir pusula.
Ben seni, bütün zaaflarınla, bütün gücünle seviyorum.
Çünkü aşk, mükemmeli aramak değil;
Kusursuzluğu, karşındakinin içinde bulmaktır.
Şehir uyurken bile uyanık kalan en büyük rüyamızsın.
Hüseyin TURHAL
