6
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
224
Okunma
Kasım’dı…
Rüzgar tenime çarpıyor,
Ama içimde senin sıcaklığın vardı.
Bir kahvenin buharında gördüm seni,
Camın ardında yağmur,
ve ben hala sana bakıyordum.
Hiçbir mevsim bu kadar sessiz olmadı,
Hiçbir ay bu kadar seni anlatmadı.
Gözlerinde kayboldum bir akşam,
ve hala çıkamıyorum o bakıştan.
Ne zaman adını duysam
Kalbim bir sigara daha yakıyor kendini.
Sanki her duman seni çiziyor havaya,
Her nefes, biraz daha sen kokuyor.
Ben seni öyle sevdim ki,
sessizliğin bile yankı yaptı içimde.
Ne “gel” dedim, ne “git”,
sadece kaldım…
Kasım gibi.
Hayati Gündoğdu
5.0
100% (11)