0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
29
Okunma
Sarı yaprak.
Bir vedanın
En parlak imzası.
Güneşten ödünç alınmış
O son, göz alıcı renk.
Yeşilin unuttuğu,
Toprağın çağırdığı
Sessiz bir teslimiyet.
Rüzgâr onu çağırır,
Bir salıncak kurar boşlukta.
Düşer.
Düşerken bile
Dans etmeyi bırakmayan
Hafif bir ruhtur o.
Yere indiğinde,
Ayak seslerine karışır kaderi.
Çıtırtısı,
Geçmiş bir yazın
Kırık ve narin yankısı.
Ne bir ağıt ister, ne de yas.
Sadece bilir:
Her bitiş,
Başka bir başlangıcın
Tozlu, altın rengi zeminidir.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (2)
