Neden gülmüyor yüzün?
Mutsuzluğun sebebi nedir?
Bilge olmak yetmedi mi yoksa
Üzüntünün sebebi nedir?

Neden yalnızlığı sürdürürsün?
Öfken yok edilmiş değil midir?
Neden göz yaşı akıtırsın?
Hiraeth’in bitmiş değil midir?

Sahip olduklarım çok soyut
Burada etmez bir boyut
Hepsi aklımda sinyal alan bir komut
Olamadım sahip hiç somut
Etmedi tatmin, çok soyut

Arkasındadır o beyaz kapının
Açın ve görün en karanlık olanın
Nicedir sakladım hep bastırılanın
Salıverilmesi lazım aslında özgür olanın

Beyaz kapının içi siyah bir oda
İçinde iki kırmızı göz, sinsi ve kara
Güler pis pis atar kahkaha
Zincirler şıngırdar hareketi çok zor ama

Beni yaratan sizlersiniz?
Neden görmezden gelirsiniz?
Zeus değilsiniz ki cezalandırabilirsiniz!
Prometheus ben değilim ki, neden zincirlediniz?

Kırıl!

Ben karanlık olan
Bebeklikten beri var olan
İlk önce dost olan
Sonra ise öfkeyi yutan

Kurtul!

Ben katil olan
Susturulan öfkelerin kralı tacını takan
Görmezden gelmek bende yaramaz işe
Kendini bilmeyen kaybolur bende

Yok et!

Yok ederim bütün zincirleri
Kırarım saplanan kılıçları
Her zaman hak ederim özgürlükleri
Korkun benden kırarım bütün akılları

Kırıl!

Sevginin büyüklüğü aslında büyütür beni
O aptalın hayal kırıkları
Ne zevkli ve ne lezzetli tatları
O ahmağın hayat kırıkları
Ne şehvet ve sarhoş edici aromaları

Kurtul!

Kendisi umutla beslendi ve sevdi
Kimse değerini bilmedi ve görmedi
Kırılarak çoğalttı beni
Acıyla büyüttü beni
Lakin korkudan zincirledi ve hapsetti

Kırıl!

Ne oldu artık korkmuyor musun benden?
Bilgelikle yoğurulan bir gerzekten
Sahip mi olmak istersin?
Öfkeyle kaybedilen bir akıldan
Delirmek mi istersin?

İsterim seni affetmek!
Hür bırakarak ve özür dileyerek
İsterim senden helallik almak
Sarılarak ve kabul ederek

Güçlüsün sen ve yok edemem
Parçamsın ve görmezden gelemem
O yüzden serbestsin artık köle edemem

Kırıl

Olanları unuttun mu?
Yapılanları mı sindirdin yoksa
Haksızlıkları unuttun mu?
İntikam arzunu sildin mi yoksa

Yok et!

İntikamı silmen imkânsız
Beni buradayım çok manasız
Kin tutmaman ve unutmaman imkânsız
Kaybolmadan kendini bulman manasız

Kurtul!

Unuttun mu tutulmayan sözleri söyle
Affettim ve arkamda bıraktım dinle
Kalbini kıranlardan öcünü almadan mı böyle
İntikam aramadan kabullendim öylece

Kırıl!

Sen bir hainsin planlar yapan
Pis gülüşler atarak maskeler takan
Yalanların arasından en iyisini bulan
İntikamlarında eline kan bulaşmayan

Kurtul!

Cehennemden gelen sen melek mi oldun?
Nefretten doğan sen sevgiyi mi buldun?
Sahip olduklarında kalıcı mı oldun?
Unuttu Luna, bak aramaz oldun?

Yok et!

Onun hayatı başkadır meşgalesi başka
Hayatlarımız bir değil ki artık dünyalarımız başka
Az arayıp sorsak da
Birbirimizde yerimiz başka

Ben yapmam hiç plan program
İntikam almam hiç dolaylıdan
Buldum kendimde sevgiyi
Umurumda değil artık yalan dolan

Güldürme beni bu kadar
Bağırışları içinin sesi evren kadar
Öfkelisin ki varım ben gezegen kadar
Sahipsin bana işte yalanların kadar

Kırıl!

Onların bencilce düşünceleri yüzünden
Seni kurban verdiler bu yüzden
Onlar sahip olmak istediklerinden
Elinden aldılar her şeyini keyiflen

Yok et!

Bağırışların ve içsel çığlıkların
Besledi beni en sevdiklerin
Nankörlüklere karşı gölgelerin
Bu kadar güçlendirdi beni en güvendiklerin

Kurtul!

Sahip olduklarını alacağım elinden
Yok edeceğim onları teker teker
Onları kaybedeceksin benim yüzümden
İzleyeceğim intiharını keyfe keder

O zaman KIRIL!