Gönül kovanımda saklı, bir lezzet ki özel,
Dost elinden sunulmuş, her damlası bir ezel,
Tadına doyulmaz bir nîmet, ne hoştur ki zel,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Arı misâli topladım, dertli çiçeklerden özü,
Yârin dudağından akan, o şifâlı her sözü,
Bu tatlılığa düşer, bin âşıkın bin gözü,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Ne meclis kurulur ki, onsuz olmaz ki lezzet,
Yaraya sürülse derman, kalmaz ki bir zillet,
Bu lezzet ki derindir, insana verir sıhhat,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

O tatlı lisanından dökülür her bir hece,
Canıma can katar, aydınlatır her gece,
Bu aşkın sırrı gizli, ne bilsin ki her cüce,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Şekerler kıskanır onu, tatlılıkta rakibi yok,
Gönül bir dem coşar ki, kalmaz ki bin ok,
Bu sevda ki derindir, vurduğu yer de çok,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Yârin dudağı lâl, ondan akar ki bu cevher,
İçen mest olur da, unutturur dünyevî zehir,
Bu lezzet ki ebedî, bize sunulan bir nehir,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Aşık TURHAL söyler: Dildeki zikrim sensin,
Bu aşkın şifâsıyla yanan, benim de canımsın,
O bal dudaklarından bir yudum, tek dermanımsın,
Bal gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Hüseyin TURHAL