Gönül meclisinde çalınan bir âhenk ki özel,
Dost elinden yükselince, dertler olur da ezel,
Ritmiyle coşturur ruhu, ne hoştur ki bir zelzel,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Sanki bir nota süzülmüş, o tatlı ahenk dolu,
Gönül bir makam ister, unutturur her yolu,
Bu aşkın şifâsıyla, kalmaz ki hüzün, kalmaz çulu,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

O nazenin sâzından çıkan, bu melodiye hasret,
Dinleyen mest olur da, kaybolur aklın kudret,
Dudakların renginden almış, ne hoştur bu lezzet,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Zaman yaksa da canı, bu beste dindirir koru,
Aşkın hararetini alır, kalmaz gönlümün kuru,
Bu lezzet ki derindir, sığmaz ne bir fani suru,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Ne meclis kurulur ki, o ahenk olmaz elde,
Dertli gönüllerin muradı, bu tatlı ses yelinde,
Yârden gelen her nağme, ne hoştur ki bu dilde,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Zehri bal eyler o, aşkın kudreti ile canan,
Bu dinlenen eserler, kalbe verir sonsuz bir an,
Ne hoş bir lûtfu imiş, bu sevda, bu ferman,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Aşık TURHAL söyler: Âşıkın dermanı sensin, sensin bu iman,
Bu aşkın ritmiyle yanan, benim de canımsın, eyvân,
O tatlı sesinden bir nağme, son limanımsın, inan,
Nağmen gazel ey yâr, sesin de bir pop gazel.

Hüseyin TURHAL