Göz pınarımdan akan bir eşk ki, cana özel,
Hicranın derdiyle akar, dertler olur da ezel,
Derdime derman olur, ne hoştur ki her bir zelzel,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Sanki bir nehrin suyu, o kirpiklerden süzülmüş,
Gönül o deryada boğulur, her kederden çözülmüş,
Bu aşkın temizliğiyle, her gam, her elem üzülmüş,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

O nazlı gözlerin yaşları, yanaklarıma akar da,
İçimdeki yangını söndürür, gönlüme huzur yakar da,
Aşkın abdesti olmuş, ne hoştur bu kutlu bahar da,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Aşkın harareti sarsa da, bu yaş dindirir koru,
Kalbimin yangınını alır, kalmaz gönlümün kuru,
Bu lezzet ki derindir, sığmaz ne bir fani suru,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Ne meclis kurulur ki, o nem-i didâr olmaz elde,
Dertli gönüllerin muradı, bu tatlı hüzün yelinde,
Yârden gelen her acı, ne hoştur ki bu dilde,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Zehri bal eyler o, aşkın kudreti ile canan,
Bu akıp giden damlalar, kalbe verir sonsuz bir an,
Ne hoş bir lûtfu imiş, bu sevda, bu ferman,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Aşık TURHAL söyler: Âşıkın yoldaşı sensin, dermanımsın,
Bu aşkın seliyle taşan, benim de canımsın,
O tatlı dudaklarından bir yudum, son limanımsın,
Gözyaşın gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Hüseyin TURHAL