0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
45
Okunma
Seyri-sülûkde Allahu Ekber
Gece bürünmüş yalnızlığa,
Zifiri karanlığın pençesinde;
Çırpınışlar hasret gündüze,
Özlem vuslata, gündüze...
Ama koskocaman bir hiç!
Yine akşamın hüznü çöker özleme.
Oysa bilinse kıymeti gecenin —
Nice âşıkların sığınağıdır
Hasbihal olur “Hu” nidalarıyla,
Aşkla pınar olur gözyaşları.
Sessiz fısıltılarla yükselir duaları,
Gönülden gönüle yol alır muhabbetleri
Zaman durmuş, akmış — ne fark eder?
Güneş batarken doğar yeniden,
Nurlanır gönüller.
Seyr-i sülûkde gah gökyüzünde, gah yeryüzünde,
Belki de kâinatın seyahatindedir can.
Koro eşliğinde yankılanır: Allahu Ekber!
Melekler bile gıptayla eğilir secdeye,
İmamların İmamı — Resûl-ü Ekrem başta,
Aşkla, Hu içinde...
Ve birleşir gönüller,
Bir içinde Bir’e döner.
Allahu Ekber! Allahu Ekber!
Kavuşturur geceyi gündüze.
