3
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
411
Okunma
Sen benim için
Bir metaforla şiir boyunca yanıp
Sönecek kadar
Kısa değildi sevgili
Ben seni nefesimin yetmediği/
/Susuşlarda/
Uzun soluklu sevmiştim sevgili
Ben seni seviyorum
Sense doğanın ihtişamına
Beni iliştirmeyi
Sevginin en kibar yenilgisindeyim sevgili
Biliyorum
Suya baktığında
İçine düştüğün yüreğimin
Hayalini görüyorsun
Rüzgârı çekip içine
Adsız bir yabancı gibi
Kır çiçeği kokumu buluyorsun
Nehirler boyunda
Kıvrılıp sokulmak istediğin koynumu
Düşlüyorsun
Islak patikalı yollarda
Alıp verirken nefesini
İçimin en şehvetli dehlizlerinde
Hissediyorsun kendini
Bitmiyor dimi doğanın güzellikleri
Seyretmeye doyamadığın
Buğulu suretimin izleri
Bitmiyor değil mi
Peki sesim
Senin yarattığın
O huzurlu
Camdan şehirde
Hangi sırra gizlenip kopuyor
Eşinden ayrı kumruların yasında mı
Göç yorgunu kırlangıçın kırık kanadında mı
Dalga seslerine sesi karışan martılarda mı
Ya ellerimin yerine
Karanlık gecelerin perdesini sana ne aralıyor
Mavileri köpürten yelkenler mi
Kuşların uyuduğu yuvalar mı
Bir kaz tüyü yastığın boynuna sunduğu
Sahte rehin mi
Peki ya sıcaklığım
Hangi iklimin tenine düşüp
Öpüyor tuza hasret dudaklarını
Ne yani
Benim tenim senin için
Yalnızca metafor mu şimdi
Dokunulmamış bir karıncanın
Yalnızlığından ses verip
Bana yetmiyor desem
Doğa sana küser mi
Sen doğayı terk edip
Bana gelir mi
_beyhude
5.0
100% (9)