5
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
166
Okunma
Gücendi Yüreğim
Gücendi yüreğim…
Ne sevgine dayanabildim, ne yokluğuna.
Bir gülüşüne sığdırdığım umutlar,
şimdi suskun bir mezar taşı kadar soğuk.
Gözlerimde biriken yaş değil artık,
söylenmemiş cümlelerin ağırlığı
Bir “nasılsın” eksik kaldı mesela,
bir “özledim” diyemedin, diyemedim.
Sustum, çünkü anlatmak artık incitiyordu,
her kelime biraz daha kanatıyordu içimi.
Gücendi yüreğim işte
sana değil belki,
ama benim hâlâ inanmama…
Bir yanım hâlâ seni bekliyor,
bir yanım çoktan gömmüş adını zamana.
Kırıldım, kırıldığımı bile söylemedim,
gurur susturdu, sessizlik yaktı,
sen duymadın
Gücendi yüreğim…
Bu defa affetmedi.
Ne seni, ne kendini,
ne de bu kadar çok sevmeyi...
S.k..
5.0
100% (10)
Cevap Yaz