düştük kötü yollara kör kütük,
sefil gerçekliğimizden ürktük..

canavarlar yarattık kendimizden,
kötülük bile utandı hepimizden..

aç gözlülüğü besledik ruhumuzla,
mala, mülke, acıya taptık hunharca..

ölümlere üzüldük yalandan,
gidenleri andık içimizden..

lore lore oynadık efkarlarına,
bakmadık bile ızdıraplarına..

yetmedi bize, namusun bekçisi olduk,
kırk satır mı kırk katır mı sayamadık..

harami kesildik başkalarının mutluluğunda,
despot gönüllü tiranlar besledik aklımızda..

biz acımasızdık, bir katil bir ordusu,
yeni değil çok eski bir mevzu bu..

yılan besledik çatal dilimizde,
zehri yeşerttik benliğimizde..

bize dokunana kadar zulmü yücelttik,
vurduk, kırdık, güçsüzleri hep hırpaladık..

gülerek döktük yetimlerin gözyaşını,
çatır çatır yedik öksüzlerin hakkını..

masumiyet vitrininde ettik danslar,
rolümüzden arta kaldı bu basit hayatlar..

biz dünyanın en iyi aktörleriydik,
soysuz içimizde insanlığımızı bitirdik..

kandırdık bize inananı hayasızca,
ses etmedik birbirimizin yalanlarına..

trolledik sevdayı da kendimizce,
ahlaksızlığı övdük edepsizce..

bizdik bu masalın canavarları,
getirdik iyiliğin sonunu şarkı şarkı..

zemheri karabasanlardık hepimiz,
ahlakımız yok, ne gezer vicdanımız..

yarını bilemezdik dünümüze küstük,
sonu olmayan, aşağılık birer düştük..

abartık varlığımızı yalandı bütün tevazu,
yoktuk biz yoktuk, ayarttık yokluğumuzu..

düştük, düştük, ha bire düştük,
kalleş bir bataklığa gömüldük..