ruhumun derinliğinde esiyor delilik
üşütüyor yalnızlığımın tenhalığını
güz çöküyor sensiz gecelerime
bir hasret bin hüzün yokluğun
matem boyu bir karanlık içiyorum..

senle başlayan kelimelerim yitik
dilim lâl, yüreğimde acı bir hezeyan
duygularımda titreyen bir bitmişlik
sadece kokunu hapsediyorum sineme
içime burcu burcu seni çekiyorum..

yapraklar döküyor gözyaşını hazana
bulutlar ebruli mavisiyle zemheri
hüzün birikiyor kadehime damla damla
radyoda sakilerin ayyaş ezgileri
içime sana kopan fırtınalar ekiyorum..

yeniliyorum sana karşı, hayata dair
tükeniyor bildiğim tüm ıslıklar
tenimde saklanıyor sarılışların
kahkahalarından dökülüyordu oysa acın
kördüm ya gözlerimden nefret ediyorum..

sabaha ve savaşa çok var hâlâ
matım şahın tüm renklerinde
gölgesine sığınıyorum cılız bir alevin
vazgeçmiyorum senden uyanıkken
ama gece hep sana kaybediyorum..

düşüncelerime misafir örümcek ağları
yaşlanıyorum sensizliğin burukluğuyla
ciğerimde acı bir cigara dumanı
kapkara elleriyle yumrukluyor ruhumu
matemli güz hevesinde yüreğim
içime sızmalarınla sarhoş oluyorum..