uyananamış bir sabah düşle
kuşlar sessiz sevişiyor
rüzgar kaybetmiş yönünü
saçların koynumda üşüyor
leylak kokusu sinmiş avuçlarına
yüzünde sevdanın şah damarı
dudaklarında arsız bir gülüş..

yalnız bir sabah düşle
egzozlar dumana boğulmamış
bir telaş koparmamış korna sesleri
yapraklar dansa tutuşmamış
maviliğinden yoksun daha gökyüzü
sen usul usul özleniyorsun
gözleri mahmur gecenin
uyandı uyanacak yokluğuna güneş..

ikimize de acısız bir sabah düşle
sen daha yitirmemişsin umudunu
ben daha kaybetmemişim aklımı
sevgiden kalemizde hayallerdeyiz
bir türkü dökülüyor demliğimizden
ezgisi sen, bestesi yüreğe dokunur
ömrüm diye çıkar her sesleniş..

gözleri migrenli bir sabah düşle
dalga dalga gelmiş ataklarla ağrısı
tınısında kaybolmuş sükuneti
mahşer alevi sarmış kemikten tası
noksan bir tat susturulmuş nefesinde
camdan harebeler süslemiş uğultuyu
ağlamaklı ruhunda kahreden bir susuş..

tütün kokan mecnun bir sabah düşle
çöl kurusu özlemler takılmış eteğine
devran dönmüş sen dönmemişsin
hasretin korkuları savrulmuş köy köy
her il dem tutmuş yokluğunun gıyabında
sen gelmemişsin, tavanda hâlâ siluetin
ruhum aklıma, yüreğim hayata küsmüş..