AKLIN AYETİDİR İNSAN
(Manifesto)

Tanrı
insanın avuçlarına kitap indirmedi;
ona sorgulama gücü verdi.
Mürekkebi kan,
kalemi akıl dedi;
ve o kalemle yazıp okuyanlar kurdu medeniyeti.

Hiçbir demokrasi gökten inmedi,
hiçbir eşitlik taş levhalardan
kıl tabletlerden doğmadı.
“Özgürlük” ve “Adalet”
insan eliyle şekillendi,
çiviyle,
terle,
emekle,
bazen de kanla düzenlendi.

Kutsal kitaplarda ışık arayanlar,
hep göğe el açtılar.
Oysa ışık,
insanın beynindeydi.
Bir kıvılcımdı önce,
sonra ateş oldu,
tekerleğe dönüştü
ve uygarlığa.

Hicbir buharlı tren,
hicbir teleskop,
hicbir mikroçipte duanın izi yoktu.
Hiçbiri secde eden ellerde doğmadı.
Hepsi düşünen beyinlerde mayalandı.

Tanrı insana akıl verdi.
Ama sen hâlâ o aklı
paslı bir dua gibi,
parlasın diye
zikir taşına sürüp,
kurbanlar veriyorsun.

Bak etrafına!
Petrol senin,
ama arabayı yapan başkası.
Altın senin,
ama takıyı işleyen başkası.
İnancın büyük,
ama bilimde,
edebiyatta,
sanatta yerin yok.

Sen göğe el açarken,
birileri mikroskopla
yıldızların tozunu inceliyor.

Çocuğun neden aç,
biliyor musun?
Çünkü sen,
aklını başından sürgün etmişsin.

Yüreğini ısıtan doğalgaz
senin toprağından geçiyor,
ama senin iliklerin donuyor.

Uyan artık!
Tanrı seni,
diz çöken,
biat eden bir kul değil,
düşünen bir varlik olarak yarattı.

Aklını susturup dua ettiğinde
gökyüzü bile sessiz kalıyor artık.

Çünkü Tanrı’nın en kutsal ayeti
çoktan yazıldı;
O ayet senin içinde.
O ayet sensin.
O ayet akıldır.
Aklın ayetidir insan!

Efkan ÖTGÜN