Aslında orada bir anne ağlamıyordu
İki çocuktu ağlayan
Barbar zihinlerin oyunuydu
Bir küçük kadının dramıydı
Çocuk içinde bir küçük çocuk
Nedendi zulmünüz bu kadar böyle
Hiç mi hakkı yoktu kadının söyle ?

O bir candı, küçücük çocuktu
Daha koşacaktı okuluna, oyunlarına
Ama bırakmadınız hayatı ona
Allah verecek elbet b... nı senin !
Bir babaydın, kalpsiz mi ? ne oldun sen ?
.... bile senden onurludur elbet !

Hadi yürü çocuğum bakmadan ardına
Tut umudunun ellerinden
Bırakma hayallerini azgın sellere
Şimdi küçüksün, büyüğü ol yarının sen
Büyüt küçücük dünyandaki hayallerini
Sana ümit verecek ne kadar zor olsa da hayat

Sen hala çocuksun ama, bir bebek var gülümseyen
Sana, hayata... onunla yürü zorluklara, yokuşlara
Dostluk mu arıyorsun bazı insanlardan ?
O şimdi yalnız şarkılarda kalan
Kim bilir nerede kaldı özlediğin kahkahalar
Onlar şimdi hangi kaf dağının ardından bakan?

Ve bir gün yine mevsimler değişecek
Büyümüş olacaksın sen, her şey güzelleşecek
Dünyana bahar gelecek mavi güller içinde
Mutlu olacak mevsimlerin çocuk
Yüzünden gülücükler eksiltme
Karanlıklar içinden güneşin doğacak!

Günay Koçak

6. 10. 2025