1
Yorum
15
Beğeni
4,8
Puan
247
Okunma
Sürgün Gelincik
Yol alıyorum
hayatın taşlı engebelli yollarının kıyılarında
Öyle kırık öyle küskün
gözlerim yerde
tükenmiş bir yürekle,
kabul etmişim gibi
yalnızlığımı da yangınlarımı da.
Hiç kimseyi savurmadan,
yaralamadan, kırmadan dökmeden.
Avuçlarımda düşlerim,
yaralarım,
solmuş baharlarım…
Kökü dağlarda kalmış bir gelincik gibi
sürgün edilmiş
göçmen bir rüzgârın ellerinde savruluyorum;
ne toprağım var
ne gövdemi saran bir gölge.
Sadece
kırmızı bir direniş kalmış
tenimde,
bir o kadar sessiz
Kırgın
Ve
hüzünlü
Bir zamanlar nazlı bir gelincik idim daǧların yamaçlarında
Şimdi ise sürgünüm
Kendi yalnızlıǧında tükenen
Eğer bir gün,
Beni anımsarsanız
bir mezar taşı aramayın;
rüzgârın savurduğu
sessiz
kırmızı bir yaprakta
çoktan gömülmüş olacağım....
S.K.
5.0
83% (5)
4.0
17% (1)
Cevap Yaz