I

göğsüne sağırlık işleyen
dilinde acı ile oynaşır
kollar kavuştukça hasrete
yollar uzar ihanetle
nefesim yanmak için dua olur
okundukça lanet
söz
aslından utanır

ve ateştir bir avuç su
yıkandıkça aşk’la
ayıpla/ma

II

erkeklerden geçerken
örümcek ağızlı intikam
ördükçe saklar
kırık kemiğin besmelesini
huu dedikçe şehvet
kanatlanır şehadet
koyun koyuna düşer ibadet
kılsan da farzını
günah diye yazılır saadet

ve zamandır bir avuç kum
teyemmümse aşk’la
ayıpla/ma

III

yaradan kalbimde diriltmiş adını
şeytanla kurmuşum sofranı
ah’ımı aldıkça gözlerinin yaşı
sakın kirpiklerini aralama
kadınlardan geçerken
gülmeyen kadavra
mavi bir hüzünle öpüşür
müsavi olur intiharlar
haram dudaklar
öpüldükçe tespih sessizliğinde
helâl duaya tebessümdür

ve duadır bir avuç lâl
sustukça aşk’la
ayıpla/ma

IV

mezarlıkta uzayan gölge
kayıp bir ruhun içinde seyrediyor kendini
dokundukça hayatın anlamına
anlam
bir piç kadar yalnızdır
aslında yorgunluğunu satar
iyilik meleği yosmalar
düşlerinde ne kadar yıldız varsa
dilek olmak için yarışır umutlar

ve düştür bir avuç sema
düştükçe aşk’a
ayıpla/ma

V

sen şimdi kendini arıyorsun
derin kazsaydın eğer çukurunu
ya peygamberdin ben kuluna
ya da kuldun ben tanrına
tevazu dağlarında dolandıkça
karalar bağlayacak kalbin
tavaf ettikçe ışıyacak benliğin
değil mi ki karanlık sadece bir yanılsama
yanıldın aşk’ım
benim karanlığında ki sayıklama

ve karanlıktır bir avuç sevi
sevdikçe seni
ayıpla/ma