0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
48
Okunma
Şair, karşılıksız sevgi ve güven sorunlarını ele alıyor. Bir insanın, sizi sevdiğinize veya ona güveninize inanmadığında, yapılan çabaların boşuna olduğunu ve ezici hale gelebileceğini anlatıyor. Aynı zamanda, anlaşılmamanın, severek gösterdiğiniz ilgiden kaynaklanmadığını, sorunlu tarafın karşıdaki kişinin bakış açısında olduğunu vurguluyor.
Şiirin ana mesajı, karşılıklı değer ve anlayış olmayan ilişkilerde kendini tüketmemenin, gerektiğinde acıya rağmen vazgeçebilmenin önemidir. Şair, sevgi ve güvenin tek taraflı olmadığını, bazen yolları ayırmanın ve düğümleri kesmenin gerekli olduğunu anlatır.
Bir insan senin onu sevdiğine inanmıyorsa,
Ne yaparsan yap, gayretlerin boşunadır.
Sevdiğinle değil de sevmediğinle ilgileniyorsa,
Bu yolda verdiğin mücadele faydasızdır.
Eğer bir insan size güvenmiyorsa,
Her bir açıklamanız onun için yetersizdir.
Güven koktuğun hâlde bu kokuyu alamıyorsa,
Suç sende değil, onun duyu organındadır.
Sevdiğin hâlde inanmıyorsa,
Kendini ona kanıtlaman büyük ezikliktir.
İnsanlar gerçeklerle yalanı ayıramıyorsa,
Sıkıntı sende değil, onun bakış açısındadır.
Kalmasını istediğin hâlde o kişi gidiyorsa,
Yoluna kırmızı halı çekmek gerekir.
Anlamasını istediğin hâlde anlamıyorsa,
Daha karmaşık olmak gerekir.
Çözülmeyecek bir düğüm haline geldiyse,
O düğümü kesip atmak gerekir.
Bu durum her ne kadar acı verse de,
Acıya göğüs gerip katlanmak gerekir.
