2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
143
Okunma
Gece sustu, ben konuştum,
Kendi sesimle boğuldum.
Bir darağacında sallanır
Mazimde unuttuğum çocukluğum.
Kime anlatsam, kim inanır?
Katil de benim, cellat da…
Aynada göz göze geldiğim
O yabancıda ne çok tanıdık var...
Elleriyle beni çizen kader,
Son darbeyi kalbime vurdu.
Sevdikçe kanayan yüreğim,
Artık sevmeyi unuttu.
Bir idam sehpası kurdum,
Adaletim yok, merhametim kırık.
Boynumda kendi düğümüm,
Ve altında ismim yazılı.
"Artık hiçbir şeyin tanığı değilim."
5.0
100% (5)
Cevap Yaz