Gözlerinde görüyorum, o ince perdeyi;
Biliyorum, sen de benim gibi yorgunsun.
Gerçek aşkın, o saf, yalın sevginin,
Ve kırılmaz bir sadakatin peşindesin.

İşte tam burada kesişiyor yolumuz;
Ben de aynı yeminle, aynı yara ile.
Bu koca kalabalıkta, sen de kaybolmuşsun,
Tıpkı benim gibi, sahici bir el arayışıyla.

Ama bakışların, nedense hep ırak,
Bana her yaklaşman bir adım geri çekiliş.
O kalbinin aradığı omuz, işte burada,
Neden görmezden gelir, neden hiç bilmezsin?

Benim sana sunduğum, bir oyun değil ki.
Ne bir kandırmaca, ne de geçici bir heves.
Sana yemin ederim ki, aradığın o güvenli liman,
Sana en yakın yerde, en sessiz nefes.

Bana o gözle bakmıyorsun, biliyorum.
Belki duvarların yüksek, belki de korkuların.
Ama ne zaman baksan, aynı şeyi göreceksin:
Senin istediğin neyse, bende olan o.

Uzat elini, gör. Korkma bu samimiyetten.
İki yalnız kalp, aynı gerçeği arıyorken,
Neden ayrı kalalım bu boş sokaklarda?
Gel, o arayışımız bizde son bulsun.