Bilir misin ?
Hüzün kokan gecede uyumayıp
Gözyaşlarıyla sabahlamayı?
Saatler geçmezken,
Dakikaların hançer gibi batışını hissetmeyi,
Ve yastığın sessizce sırdaş oluşunu?

Bilir misin,
Bir tek kelimeye muhtaç kalmayı,
Ama o kelimenin hiç gelmemesini…
Kendi iç sesinle konuşup,
Kendi yarana merhem olmaya çalışırken
Daha da kanamayı?

Bilir misin,
Pencereyi aralayıp gökyüzüne bakmayı,
Yıldızların bile uykuda olduğunu görüp
Sadece ayla dertleşmeyi?
Ve ayın sessizliğinde
En çok kendine yabancılaşmayı…

Bilir misin,
Gözyaşlarının sıcaklığıyla ıslanan yanaklarının
Sabahın serinliğinde donmasını,
Her damlanın aslında bir vedaya
Ya da bir hayale denk düşmesini?

Bilir misin,
Bir gecede bin kere ölmeyi,
Ama sabah olduğunda yine de
Yaşamak zorunda kalmayı?

Bilir misin,
İşte ben bildim.
Ve o yüzden hâlâ suskunum,
Çünkü kelimeler bile yoruldu anlatmaktan,
Ama kalbim hâlâ yorulmadı hissetmekten.