Gülüşün, yitik bir sabahın güneşi gibi içime doğuyor.

Sevgi, bazen bir yağmur damlasında kaybolur; bazen gökyüzünü doldurur.

Kalbim kırık ama çiçek açmayı unutmadı.

Acı, bir melodiyi susturmaz; sadece ritmi değiştirir.

Mutluluk, gözlerin en derin gölgesinde bile gizlice büyür.

Bir veda, tüm yolları sessizce yeniden çizer.

Sevdanın tadı, hem tatlı hem buruk; her nefeste farklı.

Yalnızlık, bazen bir kuşun kanadında uçarak gelir.

Gözlerimin içinde kaybolan gülüşün, hâlâ bana yol gösteriyor.

Kalbimdeki fırtına, bazen güneşle konuşur.

Sevgi, ellerimizde eriyen bir mum gibi; hem ısıtır hem ağlatır.

Acının melodisi, ruhun en derin koridorlarında yankılanır.

Mutluluk, en sessiz anlarda bile en parlak yıldız olur.

Bir bakış, bütün kelimeleri unutturur ve yine her şeyi anlatır.

Kalbim, hem senin hem de kendi gölgesinde yürüyor.

Sevda, sabahın ilk ışığında bile yeniden doğar.

Acı ve neşe, içimde bir nehir gibi birleşir ve akar.

Gözyaşlarım, hem geçmişi siler hem geleceğe ışık tutar.

Mutluluk, rüzgârın taşıdığı bir sır gibi süzülür yanımıza.

Sevgi, zamanın ellerinde bile kırılmadan durur.

Utku Can Güzel