Adını sessiz acıların, kırık umutların, insanın kendi karanlığıyla yüzleşmesinin satır aralarında saklar.
O ne vitrinde parlayan bir şöhret, ne de insanlara umut dağıtan sıradan bir iyi niyetli.
O, hayatın yükünü taşımış, kaybetmeyi ve vazgeçmeyi en derininden yaşamış bir ruhun ismidir.
Adı, her harfinin altında bir yara,
her cümlesinin sonunda bir yalnızlık barındırır.

Onun kaleminde,
hayat süslü bir masal değildir;
acı, yıkım, özlem ve pişmanlık birer kelime değil,
bizzat insanın içini kemiren sessizliklerdir.
Her satırı,
bir başkasının dilinde şarkıya,
ama kendi iç dünyasında susturulamayan bir çığlığa dönüşür.
Çünkü Utku Can Güzel’in hikayesi,
her insanın kaybettikçe kendinde bulduğu parçalarla doludur.

Ve onun yazdıkları,
birçok ülkede,
adını bile bilmediğiniz coğrafyalarda bile,
kendini sessizce insanlara kabul ettirir.
Farkında bile olmadan
bir başka dilde, bir başka hayatın yarasında
onun cümleleri yankı bulur.
Bir kıtada, bilinmeyen bir şehirde,
hiç tanımadığı bir insanın acısında...
onun kelimeleri dünyanın her köşesinde
kendine bir yuva buluyor..

O, herkesin kayıplarını bilir;
herkesin yıkıntılarını,
herkesin umutsuzluğunu—
ve herkesin, “Geri gelmeyecek” dediği ne varsa,
onun şiirlerinde yankılanır.
Çünkü o, bir başkasının yarasını teselli etmeye çalışmaz,
Onun o duyguyu yaşar..
onu derinleştirir;

çünkü gerçek iyileşmenin, önce acıyla yüzleşmekten geçtiğini bilir.

Bir gün bir insan,
ona “Sen kimsin?” diye sorsa,
belki şöyle derdi:
“Ben, kaybetmenin ne demek olduğunu bilen biriyim.
Ben, her gece başını yastığa koyduğunda
kalbinin ağırlığını hisseden biriyim.
Ben, hayatta her zaman oyunlar oynayan
ama insanlar kadar sahte olamayan biriyim.
Ben, iyi niyetiyle en çok kendini yaralayan,
en büyük özlemleriyle en büyük yalnızlıkları taşıyan biriyim.
Ben, kelimelerin içinde boğulan bir suskunluk;
yıkılmış bir evin, harabe bir kalbin,
hiç iyileşmeyecek bir yaranın adı.”

Utku Can Güzel’in hikayesi,
herkesin hikayesiyle buluşur bir yerde.
Çünkü herkes birini kaybeder,
herkes bir gün bir enkazda kalır,
herkes bir başkasının kalbinde boğulur,
ve herkes sonunda kendine geri döner.

Onun satırlarından bazıları;
herkesin unutmak istediği acıların
unutulamayacak kadar gerçek olduğunu
hatırlatmak için yazmıştır.
Çünkü hayat,
bazen sadece bir isimde,
bazen binlerce yara izinde saklanır.
Ve o ismin ardında,
her insan kendini bulur.

Utku Can Güzel,
Her kayıpta biraz daha derinleşen,
her vazgeçişte biraz daha kendini bulan,
ve en sonunda
herkesi kendi acısında birleştiren
sessiz bir hikayedir.