1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
170
Okunma
Bir meydan var,
orada çocuklar hâlâ
ceplerinde bilyeler,
yanaklarında unutulmuş güneş lekeleriyle
koşuyor zamana karşı.
Bir meydan var,
içimdeki ilk çığlığın yankısından çalınmış.
Taşların soğuk yüzünde
bir çatlağın içinden sızıyor hatıra,
ve ben biliyorum,
her hatıra biraz kanar,
her kan lekesi bir suya karışır.
Bir gün biri susar,
ve biri anlatmaya devam eder.
Her hikâyede bir yarım kalış
kadar eski bir sır vardır.
Ben geceyi dinleyen
kırık kanatlı bir serçe tanıyorum,
göğsünde incecik bir fısıltı taşır;
her sabah uyanınca
kendi küllerinden
yeniden doğmayı öğrenir.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz