“Bir kelimeyle değişir dünya”

Evet sadece bir kelime...
Bazen yalnızca bir nefes süresi, bazen bir ömürlük sarsıntıdır o.
İnsan, kelimeyle ağlar, kelimeyle güler, kelimeyle sever ve kelimeyle yıkılır.
Kelimeler, sadece harflerin yan yana gelişi değildir.
Yüreklerin, ruhların ve tarihlerin taşıyıcısıdır.
Bir kelime dünyayı yerinden oynatır.

Gerçekten de dünya, kelimelerle şekillenir.
Savaşlar bir emrin kelimesiyle çıkar. Barış, bir anlaşma kelimesiyle başlar.
“Evet” dersiniz, bir ömrü paylaşırsınız. Hayır dersiniz, bir yoldan geri dönersiniz. Affettim dersiniz, yılların yükü hafifler.
“Ben de varım” dersiniz karanlık aydınlanır
Her şey bir kelimeyle başlar, bir kelimeyle biter.

Çünkü kelime, düşüncenin ete kemiğe bürünmüş halidir.
Ne söylüyorsan osundur aslında.
İçinden geçen ne varsa en sonunda bir kelimeye dönüşür.
o kelime kimi zaman bir çocuğun ruhuna iyilik eker, kimi zaman da bir yüreği suskunluğa mahkûm eder.
Bu yüzden kelimenin sorumluluğu, kılıçtan ağır, sevgiden derindir.

Şairimizin burada işaret ettiği yalnızca dilin gücü değildir.
Aynı zamanda niyetin, öğretinin ve insan olmanın merkezindeki değişim gücüdür. Çünkü bir öğretmenin “Yapabilirsin” sözü, bir öğrencinin tüm geleceğini aydınlatabilir. Bir annenin “Yanındayım” mesajı, çocuğun dünyasını sağlamlaştırabilir.
Bir liderin söylediği tek bir söz, bir milletin yönünü belirleyebilir.

Kelimelerle örülür insanlık tarihi. Ve her büyük değişim, önce küçük bir kelimeyle başlar: Özgürlük, eşitlik, umut, sevgi, direnç, adalet…
Bu kelimeler yalnızca sözlüklerde değil, meydanlarda, kalplerde, sınıflarda ve dualarda da yankılanır.
Çünkü dünya, kelimelerle uyanır, kelimelerle büyür.

İşte bazı insanlar vardır ki, yalnızca yaşadıkları hayatla değil, dokundukları hayatlarla da var olurlar.
Onların sesi, yalnızca bir sınıfta değil, kelimelerin sızdığı her yerde duyulur. Tesbih şair de böyle biridir.
O, bir öğretmenden fazlasıdır. bir eğitmen, bir yol gösterici ve şiirin zarif omzuna başını yaslamış bir yürek işçisidir. Onun dünyasında kelimeler ders verir, mısralar rehberlik eder ve her dize bir öğrencinin parmak ucunda yeşeren umudu taşır.

Öğretmenliğin estetikle harmanlandığı içli bir manifestodur bu şiir. Şairin gözlerinden süzülen dizelerde, yalnızca öğretmenliğin değil, insana dair derin bir inancın izleri vardır. O, “bir kelimeyle değişir dünya” diyerek aslında bir çocuğun kalbine dokunmanın, bir defterin arasına umut bırakmanın, bir bakışla yarını kurmanın ne kadar büyük bir anlam taşıdığını anlatıyor bizlere.

Şairin kalemi, tebeşir kadar beyaz, defter aralarındaki kurumuş çiçek kadar narin ve öğretmenin elindeki kalem kadar sorumluluk yüklüdür.
"Çadırlı okullar", "gelincik türküleri", "kitap aralarında saklanan çiçekler"… Tüm bunlar sadece birer betimleme değil, aynı zamanda bir öğretmenin iç dünyasını ve öğrencilerine duyduğu derin sevgiyi sembolize ediyor.

Bu şairimiz, öğrencilerinin gözbebeklerine saklanmış cümleleri çözümler, onların avuçlarındaki tohumları filizlendirir. Çünkü o bilir ki, sevmek; öğretmenin kara tahtaya yazdığı ilk harften çok daha önce başlar. Başarının en derin anahtarı sevgidir onun için. Sevgiyle öğrenilir, sevgiyle öğretilir. Öğrencileri de onu bu yüzden çok severler.
Onun dersi sadece bir müfredat değil, hayatın ta kendisidir.

Her öğrencinin içinde saklı bir pencere olduğunu söylerken, aslında insanın içindeki potansiyele, umuda ve değişim gücüne vurgu yapıyor şairimiz. Bu pencerelerden havalanan kuşlar, öğrencilerin hayalleri, yolları ve değişime olan inançlarıdır. Ve bu inancı büyüten, o pencereyi aralık bırakan da yine öğretmenin kendisidir.

Şairin “sonsuz bir cümle” olarak tanımladığı öğretmenlik, hiç bitmeyen bir yolculuktur. Her yıl yeniden başlanan, her öğrenciyle tazelenen bir alfabe. O, bu alfabenin ilk harfi olmayı onurla taşıyanlardandır. O çok iyi bilir ki ilk harfi sağlam atan bir cümle, geleceğe sağlam yürür.

İşte bir öğretmenin kaleminden sızan bir eğitim felsefesi.
O felsefenin temelinde merhamet, özveri, umut ve derin bir insan sevgisi yatıyor. Şairimiz, kendi öğrencilerinin ellerinde “gökyüzünü onarırken aslında hepimize şu gerçeği hatırlatıyor.
''Gerçek başarı, sevgiyle yoğrulan bir insan yüreğinde başlar.''

bu yüzden şiirin sonundaki çağrı bir ders zilinden ziyade kutlu bir çağrıdır.

“Haydi,
umutların filizlendiği mavi sınıflara kanat açalım.”
.....

Yeni bir eğitim öğretim yılı, onun gibi öğretmenler için yalnızca takvimsel bir değişim değildir.

Bu yıl da bir çocuk, kendi iç sesini duymayı öğrenecek onunla. Bir başka çocuk, korkularını aşacak, hayallerine ses verecek. Bazıları ilk kez bir kitabın kokusunu tanıyacak, bazıları bir kalemle kaderini çizecek. Ve hepsi, o şair öğretmenin cümle aralarına gizlediği cesaretle, hayatın şiirine katılacak.

Tesbih şairimiz gibi özveriyle mesleğini icra eden eğitimciler sayesinde nice fidanlarımız bir gün gelecek koskoca ormanlara dönüşecek.

Kaleminin ucu kırılmasın, sesin solmasın, gözlerindeki ışık eksilmesin. Her sabahın bir mısra, her teneffüsün bir dize, her akşamın içten bir dua gibi geçsin sınıfının içinden.
Umutla baksın sana öğrencilerin, çünkü sen gözlerinin içine bilgi değil, sevgi yerleştirenlerdensin.

evet ,
“Bir kelimeyle değişir dünya.”

Sevgili Tesbih öğretmenim,
Yüreğindeki sevgiyle, şiirlerle nice gönle dokunacağını biliyoruz. Öğrencilerinizin sadece öğretmeni değil, ilhamı ve ışığısın sen.
Başarıların daim, emeğin kutsal, yolun açık olsun.

Yeni eğitim öğretim yılın;
Bilgiyle bereketli,
Şiirle anlamlı,
Sevgiyle güçlü,
Başarıyla taçlı olsun.

Hayranlıkla
🌾