0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
70
Okunma
Dağların karları çığ gibi düşüyor yüreğime
Gönül kafesine hapsedilen duygularımı bırakmıyor gardiyanlar
Dar ağacını kurdular kalbimin en derinlerine
Yargılamadan asacaklar aşkımı
Ne bir şahit var, ne de bir savcı
Kendi infazıma tanık oluyorum
Bilmem ki… Ben seni bu kadar neden seviyorum?
Hangi günahın bedeli bu?
Ruhuma açtığın yara; ateş mi, korku mu?
Sensiz bu sevdayı yaşamak kolay mı, zor mu?
Kalbimi sökseydin yerinden
Aşkın bedenime ızdırap olur muydu?
Çekip vursan beni gözlerim seni unuturmu.
Söyle sevgili neden yarım bıraktın hikayemizi.
