Âlemin ervâhı içre ser-gerdân,
Gönlümde aşk ile buldum cânân.
Her nefes bir zikir, her an bir seyrân,
Vecd-i âlemde kalbim mest ü hayrân.

Meyhâne-i aşkda içtim bir cür‘a,
Kevser misâli aktı ruhuma nurâ.
Hû diyerek yükseldim semâya,
Vecd-i âlemde serildim Hakk’a.

Kudsî nağmelerle açıldı semâ,
Her lahza rahmetle indi sabâ.
Aşkın şerbetinden içtikce cânım,
Vecd-i âlemde sükûn buldu zânım.

Bir elif kokusu siner sineme,
Âyetler dökülür her bir kelime.
Kalbim mihrâb olur her secdegâhda,
Vecd-i âlemde yükselir du‘â.

Ruhum kelebek misâli yanar,
Her kanadında sır perdeleri arar.
Yanışla doğar, yanışla dirilir,
Vecd-i âlemde aşk ile billurlaşır.

Sûfî nefesleri doldu geceme,
Semâzen döndükçe girdi içime.
Her devrân sır oldu, her an bir mirac,
Vecd-i âlemde coştu ihtirâc.

Gönlümde zincirler kırıldı bir an,
Âşıkın kalbinde ne gurbet ne hicrân.
Bir sel gibi aktı aşkın kelâmı,
Vecd-i âlemde unuttum dünyâmı.

Seher vakti doğdu hakîkat şemsî,
Nûr ile aydınlandı gönül sînesi.
Her zerremde secde, her hücremde zikr,
Vecd-i âlemde kayboldu fikr.

Deryâ-yı aşk içre kayık misâli,
Salındı gönlümde ilâhî hâli.
Bir nûr yol gösterdi, sırra erdim,
Vecd-i âlemde kendimden geçtim.

Her gam bir âyet, her dert bir remzdir,
Her anın içinde binlerce vecddir.
Aşk ile yandıkça gönlüm safâ bulur,
Vecd-i âlemde ruhum Hakk’a kuldur.

Şeb-i arûs misâli ruhum şâdân,
Sevda kandilinde yanar hicrân.
Bir elif harfinde saklıdır sırlar,
Vecd-i âlemde kulun kalbi ağlar.

Ne başlangıç vardır bunda ne hitâm,
Her an bir seyrân, her nefes devâm.
Habîb der ki aşk serinle candır,
Vecd-i âlemde vuslat fermândır.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(28 Ağustos 2025)