Ey gökyüzünde hür dalgalanan al bayrak,
Her kıvrımında tarih, her renginde kan kokar.
Uğruna düşülen toprağın sessiz feryadı,
Şehidin son nefesi, milletin son duası.

Vatan dediğin yalnız taş değil, toprak değil,
Bir annenin gözyaşı, bir yetimin umudu,
Bir askerin kalbinde taşıdığı sırdır,
Bayrak ise o sırra vurulan mühürüm.

Güneş doğarken sen varsın, gece inerken sen,
Her dalgalanışınla coşar gönlüm yeniden.
Rüzgâr esse, deniz köpürse de, kırmizi beyazim sen
Bir tek senin gölgen, bize yeter.

Ey al bayrak, ey hilal, ey yıldız,
Sonsuzluğun simgesi, hürriyetin ışıltısı…
Her nesil seni taşır kalbinde bir sancak,
Her şafak vakti sana ant içer bu toprak.

Vatan, bayrağınla birdir, ayrı düşmez,
Şehit kanıyla sulanmış bu toprak bölünmez.
Bir gün nefesim kesilse de toprağın bağrında,
Ruhum senin gölgende hür yaşar şanlı türk bayrağım!